Ik ben Thomas, 31. Econoom van opleiding, schepen in Leuven.

Als jonge knaap was ik al begaan met de planeet en de mensheid. Welke impact had ik en wat kon ik doen om de wereld te helpen? Gaandeweg hebben die gedachten zich omgezet in een engagement. Aanvankelijk in verschillende organisaties zoals de Vlaamse Jeugdraad, Groene studenten, studentenblad Veto en Jong Groen. Informeren en sensibiliseren waren de kernwoorden in die tijd. We organiseerden vanalles: van debatten voorafgaand en volgend op de klimaattop, gesprekstafels over armoede tot een kussengevecht tussen Walen en Vlamingen. Maar we bezetten ook de hoofdkwartieren van de PS en de N-VA toen ze maar niet opschoten met de regeringsonderhandelingen. Hoe boeiend dat ook was, het beperkte zich voornamelijk tot informeren en sensibiliseren. Stilaan groeide het besef dat ik een stap verder moest gaan.

Bij de gemeenteraadsverkiezingen van 2012 kreeg ik de kans om op te komen voor Groen. Een kans die ik met beide handen greep. Ik was toen 23. En met resultaat: ik werd verkozen als gemeenteraadslid en in 2013 sprak ik voor het eerst in de gemeenteraad. Het zou niet de laatste keer zijn. Intussen hadden mijn studies ook een duidelijke wending genomen: ik liet mijn opleiding kinesitherapie voor wat ze was en behaalde een master in de beleidseconomie en de economische wetenschappen. Die studies hebben mijn manier van denken veranderd en ervoor gezorgd dat ik de taal van economen spreek en een mijn argumenten kan onderbouwen.

Terwijl ik me in de gemeenteraad inzette voor een beter Leuven en ook nationaal bij Groen van me liet horen, zette ik mijn eerste stappen op de arbeidsmarkt. Vanuit mijn liefde voor economie en statistiek kwam ik eerste terecht in een comfortabele job bij de bank. Vanuit mijn passie om dingen uit te leggen en voor een groep te spreken, ging ik daarna aan de slag als leerkracht in het middelbaar onderwijs. Dat mondde uiteindelijk uit in een job als onderwijsassistent aan het departement management, strategie en innovatie van de Faculteit Economie van de KU Leuven: een job waarin ik al mijn talent kwijt kon maar ook mijn maatschappelijk engagement. De cirkel was rond.

Alles veranderde toen de Leuvenaar Groen in 2018 van de oppositie- naar de meerderheidsbanken katapulteerde en ik door mijn partij verkozen werd als schepen van personeel, organisatie, stadsreiniging, dierenwelzijn en studentenzaken. En daar zit ik nu. Een bijna-kinesist, econoom, ex-bankier, ex-onderwijzer die zich elke dag inzet om het leven in Leuven nog beter te maken.